Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes
De meeste verhalen beginnen negatief als het over artsen en of verpleegkundige gaat. Daar ga ik niet aan meedoen . tegendeel ik ga ons verpleegteam DE ZORGVRIEND in de bloemen zetten.
Ons verhaal start ongeveer 5 jaar geleden.
Mijn naam is Ria en ik ben de echtgenote van Marc 64 jaar en 5 jaar gelden de diagnose gekregen van PSP ( een hersenaandoening) verdere uitbereiding is niet nodig over deze ziekte.
Dus 5 jaar geleden ben ik in contact gekomen met het verpleegteam “ De zorgvriend”.
Een team dat ons steunt door dik en dun. Mijn thuissituatie is niet evident . Marc is een zwaar hulpbehoevende patiënt . zoals in de volksmond de losse tongen zeggen. , “hij heeft héél véél zorg nodig en hij zit in een rolstoel, en hij kan niks niets meer.” Nu , ik bekijk het zo niet . Marc is mijn man en zo lang als ik kan zal ik voor hem zorgen , Alleen kan ik dat niet, ook al wil ik het met alle wil van de wereld. Ik kwam in contact met een top team en dit in ons dagelijks leven . iedere dag ’s morgens komen ze Marc wassen in het begin van zijn aandoening. ( ondertussen komen ze drie maal per dag) Zoals iedere terminale ziekte wordt het proces alleen maar zwaarder en moeilijker de zorg wordt groter en de noden worden ook steeds meer en meer en meer. Dankzij het team ben ik bijna een volleerde verpleegkundige . Zij hebben mij enorm veel tips gegeven zodat het alleen maar positief is voor ons twee .En zo kan de zorg thuis blijven doorgaan. Het hele team zijn de zon in ons bestaan , ze staan alle dagen klaar van ’s morgens tot ’s avonds niets is teveel . Als we vragen hebben krijgen we antwoorden ook al stel ik de vraag 10 keer , dan krijg ik 10 keer een even goed antwoord en dit op een rustige manier. Alle dagen staan ze klaar om ons de helpen waar dan ook. Door Marc zijn beperking is hij sterk afhankelijk van ons verpleegteam ( ja ik zeg “ons” verpleegteam omdat ze ondertussen een deel van ons leven zijn geworden) . Ondertussen zijn we al zo ver dat ze 3maal per dag komen om het voor mij en Marc het mogelijk te houden zodat de thuiszorg in zijn vertrouwde omgeving kan blijven doorgaan en hopelijk tot het einde zodat we de cirkel samen kunnen afsluiten.( voor Marc en voor mij zeer belangrijk) . Wij durven met de hand op ons hart zeggen dat het zonder deze mensen niet had gekund of nog steeds kan. Hun rust , hun kalmte , hun techniek, hun kunde, brengen ze over op ons. Mensen staan er te weinig bij stil en voor vele is het nog steeds een ver van mijn bed show , maar voor zoveel mensen zijn ze onmisbaar . Wij kunnen niets anders doen dan deze verpleegkundige op handen dragen en zeker in ons hart. Onlangs is Marc gevallen uit zijn rolstoel en even dacht ik , dit komt niet goed ! met de ambulance naar de kliniek om daar te horen dat zijn sleutelbeen gebroken is. Nu voor een man in een rolstoel die zwaar hulpbehoevend is , is dit een hele opgaven om thuis verder te verzorgen. Ik hoor de meeste mensen al denken ( waarom nemen ze die dan niet op??) wel omdat in sommige gevallen de zorgen thuis beter kunnen gegeven worden dan in het ziekenhuis. Versta mij niet verkeerd wij hebben een enorm respect voor verpleging waar dan ook of in de thuiszorg , of in de kliniek . Maar in ons geval is het beter thuis , en dit is haalbaar dankzij de goede zorgen van ons verpleegteam . Zoals ik al eerder aangaf niets is te veel en steeds met de glimlach . Hoe meer ik er nu over schrijf hoe meer ik er bij stil sta hoe dankbaar wij wel mogen zijn tegenover dit team . Zonder hen zou dit niet kunnen.
1000 maar dank en een enorm respect voor ieder van jullie ! Jullie zorgen en hulp draag ik heel mijn leven mee.
Dank jullie uit de grond van ons hart ! MIJN ZORGVRIEND XX
Team DE ZORGVRIEND
Liefs , Marc en Ria